เคล็ดวิธี 7 ข้อช่วยให้คุณเลิกเป็นคน ขี้วิตกกังวล

[PostDD]

หากคุณเป็นคนนึงที่ชอบ คิดมาก เพ้อเจ้อ ขี้เป็นห่วง กับการกระทำไปซะทุกเรื่อง

จนกระทั่งทำให้จะต้องอึดอัดใจอยู่เสมอๆพวกเรามีแนวทางมาชี้แนะที่จะสามารถช่วยให้คุณลดความรู้สึกกลุ้มใจ คิดมาก หรือ ฟุ้งซ่านลงได้

1. ดูความคิดของตนเอง

หัวใจสำคัญที่สุดของวิธีการทำเป็น การปล่อยให้ความคิดของคุณลอยผ่านไป

แทนที่จะไปยึดติดอยู่กับมันหรือพย าย ามที่จะหยุดคิดมัน การฝึกฝนเพื่อให้มีสมาธิแบบก้าวหน้าสติเป็นสิ่งที่ช่วยให้คุณ


หยุดหมกมุ่นกับเรื่องในอดีตได้ โดยให้ท่านทดลองสังเกตการณ์ความนึกคิดของตน


มองว่าตัวเองกำลังกังวลอยู่กับเรื่องอะไร รวมทั้ง จะแก้ปัญหาได้อย่ างไร แทนที่จะลงไปหมกมุ่นอยู่กับมัน

ลองนั่งอยู่เฉยๆแล้วสังเกตความคิดของตัวเองดู คุณจะทราบเลยว่าความคิดมันไม่มีขอบเขตจริงๆ

รวมทั้งในเวลาที่คุณพย าย ามทำให้มันนิ่ง ก็มีแต่จะห่วยลงแค่นั้น แต่ว่าจิตใจของคุณจะสงบลงเองเมื่อเวลาผ่านไปครู่หนึ่ง

รวมทั้ง เมื่อจิตใจของคุณสงบแล้วมันก็จะมีที่ว่างสำหรับเพื่อการยอมรับฟังสิ่งที่วิจิตรยิ่งขึ้น

2. เขียนความคิดของตน

อีกแนวทางนึง ที่สามารถจะช่วยหยุดความคิดฟุ้งซ่านของคุณ ก็คือ การระบายให้กับคนที่มีมุมมองวิธีคิดแตกต่าง

ไปจากคุณได้ฟัง หรือ จะใช้แนวทางเขียนระบายความคิดของตัวลงไปในกระดาษแทนก็ได้


ด้วยเหตุว่า การเขียนทำให้เราคิดอย่ างเป็นระบบขึ้นมาก ถ้าเกิดคุณเก็บความคิดเหล่านั้นไว้แต่ว่าในหัว


เว้นแต่มันจะไปสุมกันจนถึงเป็นเทือกเขามันยังทำให้คุณวนกลับมาคิดเรื่องเดิมซ้ำอยู่อย่ างนั้นไม่จบสิ้น

3. กำหนดขณะสำหรับ "การหยุดใช้ความคิด"

การกำหนดเวลา "หยุดใช้สมอง" ช่วยห้ามไม่ให้ท่านหมกมุ่นกับปัญหาอย่ างใดอย่ างหนึ่งมากเกินความจำเป็น

ตัวอย่างเช่น การไม่คิดเกี่ยวกับเรื่องย ากๆข้างหลังเวลาสองทุ่มเพื่อไม่ให้มันมารบกวนเวลาเข้านอนหลับ

มีคำเสนอแนะว่าให้แบ่งเวลาไว้ราวๆ 20 นาทีต่อวัน ในการสะท้อนความนึกคิดของตนเอง

ข้างในยี่สิบนาทีนี้ ปลดปล่อยให้ตัวเองตื่นตระหนก ไตร่ตรองครุ่นคิด เพ้อเจ้อได้สุดกำลังตามต้องการ แล้วพอหมดเวลา

ก็ให้เปลี่ยนไปทำสิ่งอื่นที่มีสาระกว่า หากคุณเริ่มคิดมากนอกช่วงเวลาที่กำหนดไว้เมื่อไร

ก็ให้เตือนตนเองว่า ค่อยเอาเก็บไปคิดเวลาที่กำหนดดียิ่งกว่า

4. เบี่ยงเบนความนึกคิดของตัวเอง

ฟังมองง่ายๆแม้กระนั้นที่แท้การเขียนจ่อกับสองสิ่งไปพร้อมนี่มันย ากนะ

ทดลองบริหารร่างกายหรือเล่นเกมมองเมื่อรู้ตัวว่าตัวเองกำลังคิดมากเพื่อสร้างสมดุลระหว่างอารมณ์แล้วก็ร่างกาย

ผู้เชี่ยวชาญผู้คนจำนวนไม่ใช้น้อยก็เห็นด้วยกับแนวทางลักษณะนี้ คือ ให้หากิจก ร ร มที่เบี่ยงเบนความพึงพอใจของคุณ


ซึ่งจะต้องเป็นธุระก ร ร มที่ใช้อีกทั้งร่างกาย ความคิด แล้วก็ การร่วมเล่นกับผู้อื่น ตัวอย่างเช่น เทนนิส หรือการเดินเล่นกับเพื่อนฝูงสักคน

5. โฟกัสที่สิ่งที่ทำเป็นในปัจจุบัน

อีกหนึ่งทางแก้นิสัยคิดมากก็คือ เลิกคิดแล้วลงมือกระทำอย่ าไปโฟกัสในสิ่งที่คุณจำเป็นต้องทำ สิ่งที่ยังไม่ได้ทำ หรือ

แม้กระทั้งสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัว แต่ให้พุ่งความพอใจไปในที่สิ่งซึ่งสามารถทำเป็นในตอนนี้ก็เพียงพอ

ไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็กขนาดไหนก็ตาม แล้วก็ลงมือทำมันซะ อย่างนี้เมื่อใดก็ตามเราเป็นห่วง

ถึงปัญหาในเรื่องอะไรก็แล้วแต่พวกเราก็จะสามารถทำให้มันออกมาเป็นรูปเป็นร่างเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

6. ยกย่องความเห็นของตนเอง

เหตุที่คุณยังคงคิดมากจนกระทั่งไม่ยอมตกลงใจส่วนหนึ่งส่วนใดอาจเกิดขึ้นเนื่องจากคุณไม่เชื่อว่าตนเองจะตัดสินใจเลือกสิ่งที่ถูก

ควรศึกษาที่จะเคารพข้อคิดเห็นของตนเองยิ่งคิดมากเท่าไร คุณก็จะยิ่งลังเลในความคิดของตนเองมากเพียงแค่นั้น

7. คุณสามารถเปลี่ยนการตัดสินใจที่บกพร่องได้

คือเรื่องธรรดาที่จะกลุ้มอกกลุ้มใจว่าคุณเลือกงานไม่ถูก แต่งงานกับผู้ที่ไม่ใช่สำหรับตัวเอง หรือแม้แต่ขับขี่รถกลับบ้านผิดทาง

แต่ว่าข้อผิดพลาดก็ไม่ได้นำมาซึ่งการก่อให้เกิดหายนะเสมอไป แถมยังเป็นโอกาสให้ได้ศึกษาและก็เติบโตขึ้นด้วย

คุณไม่จำเป็นที่จะต้องมาวิตกกังวลกับความผิดพลาดเลย และก็ ให้เข้าใจไว้ว่าความความเห็นหรือวิชาความรู้ของ

คุณนั้นมันเปลี่ยนได้เสมอตามกาลเวลา แล้วคุณจะรู้สึกสงบและเป็นอิสระจากด้านในอย่ างตามที่เป็นจริง
ฟุ้งซ่าน 
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13411/
คำค้นหา : ขี้กังวล