สิ่งที่แม่โกหกเราตลอดมา (แล้วคุณจะรักแม่เพิ่มมากขึ้น)

[kaidee20]

พอเพียงไม่มีเงิน คนแรกที่นึกถึงเป็นบิดาและก็แม่

แม้กระนั้นเมื่อมีเงินคนแรกที่นึกถึง คือ แฟนและก็สหาย

หนแรก

เรื่องราวได้เริ่มขึ้นตั้งแต่ตอนที่ผมยังเป็นเด็ ก ผมกำเนิดในครอบครัวที่ย ากจนถึง หลายหน

ที่ไม่มีอาหารพอเพียงสำหรับทุกคนเวลากินข้าว แม่จะแบ่งข้าว


ส่วนของแม่ให้ผม แล้วก็พูดว่า"ทานเยอะมากๆนะลูก แม่หิวเยอะแค่ไหน" ครั้งแรกที่แม่โ ก ห ก ผม

ครั้งที่สอง

ผมโตขึ้น แม่ของผมที่แสนขยัน ชอบหาเวลาว่างไปตกปลาที่แม่น้ำใกล้ๆบ้านนี่แหละ

แม่หวังจะให้ผมได้รับของกินที่มีสาระ ต่อร่างกายบ้าง

แม่จะต้มปลาที่ตกได้ทำเป็นอาหารซึ่งผมชอบกินมาก เวลาที่ผมรับประทานต้มปลา

แม่จะนั่งด้านข้างผมเล็มกิน เศษเนื้ อ ปลาที่ติดอยู่ตามก้าง


ผมรู้สึกตื้นตันใจทุกครั้งที่ผมพย าย ามแบ่งเนื้ อปลาให้แม่ทานบ้าง


แต่ว่าแม่ปฎิเสธตลอด แม่บอกว่า "ลูกกินเหอะ แม่ไม่ค่อยชอบกินเนื้ อปลานักหรอก"

ครั้งที่แม่ของผม 2 ได้โก ห ก ผม

ครั้งลำดับที่สาม

เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม แม่ทำงานมากกว่าเดิม เพื่อจะหาเงินมาให้ผมเรียน

แล้วก็ค่าใช้สอยทั้งหมดทุกอย่างในบ้าน บางทีผมตื่นมากลางดึกดื่น

ผมเห็นแม่ยังคงนั่งปฏิบัติงานอยู่ มีเพียงแค่แสงเทียนเล่มเล็กๆเท่านั้นที่อยู่เป็นเพื่อนแม่

"แม่นะครับ..นอนเถอะนะครับมันดึกมากแล้ว" ผมบอกกับแม่

และก็แม่ยิ้มแล้วก็พูดกับผมว่า"ลูกนอนเหอะ แม่ยังไม่ง่วงนอน"

ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โก ห ก ผมเหมือนปกติ

ครั้งลำดับที่สี่

ในวันสอบวันสุดท้าย แม่มาเป็นอันมากดวงใจให้ผม แม่นั่งรอคอยผมท่ามกลางแดดแรง

ของเที่ยงวันอยู่นานพอควร เมื่อระฆังดังส่งสัญญาณว่าการสอบสิ้นสุดลง


ม่าม้า จะเอาน้ำหวานเย็นๆมาให้ผม จากกระติกที่แม่ได้ตระเตรียมมา


มันเป็นน้ำหวานที่มีรสเข้ม แม้กระนั้นความรักของแม่ผมเข้มกว่า

เนื้ อตัวของแม่โชกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ผมยื่นแก้วให้แม่และบอกให้แม่ดื่มด้วยกัน

แต่ว่าแม่กล่าวว่า "ดื่มเถิดลูก แม่ไม่หิว" นี่เป็นครั้งที่ 4 แล้ว

ครั้งที่ห้า

รวมทั้งหลังจากที่พ่อผมเสี ย ชีวิตด้วยเหตุว่าโ ร ค ร้ าย ม่าม้าของผมจะต้องรับภาระ

รายจ่ายทั้งผองผู้เดียว ครอบครัวของเราดำเนินไปอย่างลำบากเยอะขึ้น


ไม่มีทางไหนเลยที่ผ่านไปอย่างไม่ท ร ม า น เพื่อนบ้านที่เห็นความเป็นไปของครอบครัวเรา

ก็ยื่นมือเข้ามาช่วยบ้าง บางบุคคลก็ชี้แนะให้แม่สมรสใหม่แต่ แม่ก็ไม่ยอมรับตลอดกับบอกว่า

"ฉันไม่ได้อยากต้องการความรักเลย" แม่โก ห ก เป็นครั้งที่ 5

ครั้งที่หก

เมื่อผมได้จบการศึกษาแล้วแล้วก็ได้งานทำ มันก็ถึงเวลาที่แม่จะได้พักผ่อนบ้าง แต่แม่ดูเหมือนจะไม่ต้องการที่จะอยาก

แม่ตื่นแต่เช้าไปขายผักที่ตลาด เพื่อจะมีเงินสำหรับใช้จ่ายส่วนตัว

แม่ ไม่เคยยอมรับเงิน ที่ผมได้จากการทำงาน ส่งไปให้

แม่คืนมาให้ผมด้วย แม่กล่าวว่า "แม่มีเงินพอใช้ได้อยู่นะลูก" ครั้งที่ 6 ที่แม่โก ห ก

ครั้งที่เจ็ด

จากการสนับสนุน จากองค์ก รแห่งหนึ่ง ผมเข้าชั้นเรียนต่อปริญญาโทในมหาวิทย าลัย

ที่มีชื่อของประเทศ เมื่อผมสำเร็จการศึกษาก็เข้าทำงานต่อเลย ด้วยค่าตอบแทนรายเดือนที่สูงลิ่ว

แล้วก็ผมตั้งใจจะพาแม่มาดำเนินชีวิต อย่างมีความสุขกับผม

แต่แม่ผมท่านไม่ต้องการที่จะอยาก ไม่ก่อกวนผม แม่ บอกกับผมว่า

"แม่ไม่เหมาะกับชีวิต ในเมืองหลวง เลยลูก" ครั้งที่ 7 แม่โก ห ก เหมือนเดิม

และครั้งที่แปด

พอแม่เฒ่าตัวลง ก็จำเป็นต้องเข้ารักษ าตัวในโร งพย าบาลเนื่องมาจากโร ค ม ะ เร็ ง เพียงพอผมรู้ข่าว ก็รีบกลับมาหาแม่ทันที

แม่นอนอปิ้งอ่อนแรงหลังจากการ ผ่ า ตั ด แม่มองแก่ลงไปมากมายเลย แม่มองผมด้วยสายตาที่ชี้ได้ว่าคุณรัก

แล้วก็ต้องการจะได้เจอผมสูงที่สุด แม่พย าย ามยิ้มให้กับผม แม่ผอมมาก และมองอ่อนแอ

โร ค ร้ า ยได้ทำล า ย ร่างกายของแม่สุดที่รักของผมไปๆมาๆก แล้วก็ผมมองดูแม่ด้วยน้ำตาอาบหน้า

ผมเจ็ บป วดจั บหัวใจ เพราะเหตุว่าการได้มองเห็นแม่สุดที่รักอยู่ในสภาพนี้

แม่ได้มองหน้าผมและบอกกับผมว่า "อย่าร้องให้เลยลูกรัก แม่ไม่เคยรู้สึกเจ็ บอะไรเลย"

และเป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โก ห ก แล้วหลังจากที่แม่โก ห ก ผม ดวงตาของคุณได้ปิดลงนิรันดร

ครอบครัวเป็นเรื่องสำคัญ ดูแลคนข้างกายของคุณให้ดี อย่าละเลย ใส่ใจกันให้มากมายๆก่อนจะสายไป
โกหก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13628/